Het is niet altijd makkelijk om ze te geven wat ze nodig hebben. Soms ben ik moe, is het te koud, heb ik geen zin of nog te veel andere dingen te doen. Maar dan bedenk ik: Boef kan helemaal niet zelf kiezen wanneer hij gaat wandelen, en dat is het liefste wat hij doet. Hij rekent op mij, en dus trek ik mijn wandelschoenen aan en dan gaan we op pad. En dan is het altijd plezant. Of toch meestal 😼 Nu hij zes is hoeven we geen 12 kilometer meer af te leggen, maar we zijn nog st

Boef wist niet goed waar hij het had. Een poedelpup in huis! Hij snuffelde voorzichtig aan het kleine diertje. Toen het hem speels besprong, schrok hij zich een hoedje 😂 Zo’n koddig kereltje zag hij nooit eerder. We waren weer een poosje in de stad, en dat betekent dat er al eens aardige hondjes op bezoek komen. Zoals dit kleine aapje, de jongste telg van Joke. Ik zeg aapje, en dat is niet alleen maar schattig bedoeld. Zijn baasje Joke runt  @aapvzw  - ik heb al eens over he

Boefs BFF Flappy was op bezoek 😍 Wat zie ik dat spel toch graag! Ze hebben dezelfde pittige stijl. Bitey-face-fanaten. Af en toe klapperen de gebitten tegen elkaar, mijn tanden doen pijn als ik het hoor. Boef riskeert het op haar rug te klimmen, maar ze zwiert hem er fluks af. Zelfs na een jaar herkenden ze elkaar meteen. We gingen samen wandelen en op café. Elkeen kreeg een kauwstok. Boef liet hem links liggen, tot Flaps na het verorberen van de hare interesse kreeg. Dan we

Eigenlijk hadden we hem curieuzeneuzemosterdhond moeten noemen, maar dat zou misschien wat onhandig zijn. Zo nieuwsgierig dat geen nis van het fort onverkend mag blijven. Ik schrik me een hoedje wanneer hij zonder verpinken een muur opspringt - ik heb geen idee wat er aan de andere kant is: een afgrond, een gapend gat, een kerker. Een kat, godbeware. Boef weet het ook niet, maar dat trekt hij zich niet aan. Altijd als eerste de trap af, het poortje door, het hoekje om: hij zo

Als we ‘s avonds langs zijn huis passeren, komt buurjongen Irrun soms nog even met ons mee. Hij gaat graag in de rivier liggen om af te koelen. Zoveel kabaal maken als Boef, die op de vissen blaft, hoeft niet meer voor de oude man. Maar fit is hij genoeg. Het is een groot genoegen om met twee honden te lopen die zo goed overeen komen. De jongens houden een voor mij zeer mysterieuze, eindeloze plaswedstrijd, en ik ben er niet uit wie wint. Als we thuiskomen, wordt Boef altijd

Gisteren was Marnix jarig. Hier waren we op terugweg van de verjaardagslunch die, zoals je ziet, uitstekend is bevallen. Boef heeft een goede vriendin in het restaurantje, de dochter des huizes. Ze is net zo dol op hem als wij. Ze is twaalf, schat ik, en zit dan een uur naast hem op de grond, en stopt hem af en toe een snoepje of een stukje brood toe dat we haar geven. Ze moedigt hem aan bij het vliegen vangen. En als hij het toelaat, streelt ze hem een uur aan een stuk, maar