Lieve vrienden, beste wensen! Ons kortjakje is net op tijd helemaal genezen voor de feestdagen. Deze middag staat een kerstwandeling op de planning waar zijn vriendin Ruby ook aanwezig zal zijn, dus de sterren staan goed. Hij vindt haar erg leuk, ook al heeft zij vorige keer zijn kauwstok gestolen. Het is Kerstmis, de tijd van delen, vergeven en vergeten – laten we dát vooral niet vergeten. De afgelopen dagen waaide het zo hard dat we zelf bijna de lucht in gingen. Gisteren i

Boef probeerde de snode indringer nog te betrappen, maar hij was te laat. Vervolgens ging hij er met de chocoladen klaas vandoor, die we op het nippertje uit zijn muil wisten te redden 🫣 Na het lossen van de goedheiligman kreeg hij het snoepgoed dat wél voor hem was bestemd. Want naar het schijnt is hij braaf geweest dit jaar! Precies vijf jaar geleden liepen we Boef tegen het lijf in de Spaanse bergen. Dat hebben we gepast gevierd deze maand. 🐾🏡 In 2025 verschijnt Boef. T

Daar stond onze nieuwe vriend weer aan de poort. Echt spelen doen ze niet, Boef en Duke. Daarvoor verschillen ze te zeer van formaat - er wordt aanstalten gemaakt, maar voor Duke met zijn ogen heeft geknipperd is onze raket al naar beneden gevlogen. Ze zijn natuurlijk ook geen pups of pubers meer, maar flinke volwassenen, die doen wat volwassenen het liefst doen: samen rondhangen. Hanging out with friends. Boef kuiert dan wat rond door de tuin - eet hier wat gras, kauwt daar

Boodschap van algemeen onbelang. Boef vindt er helemaal niks van. Van Trump. Want je kan er helemaal niks aan doen. En er zijn zo veel dingen waar je wel iets aan kan doen. Bijvoorbeeld: 1 euro geven aan je favoriete goede doel. Of 10 euro, of 100 euro, als je echt heel boos/verdrietig/moordlustig bent over de dingen in de wereld. Pak dat gevoel vast en doe er iets nuttig mee. Ik zeg maar wat: stort aan de overstroomde mensen en dieren achter de hoek, stort voor de dappere me

Zeg nooit zo maar koeien op de weg tegen de démontagnée. Op de weg naar de supermarkt zijn we al een en ander tegengekomen, van vossen over arenden tot wilde berggeitjes, maar het was de eerste keer dat we verzeilden in een troupeau des vaches, van die knappe koetjes van het Aubrac-merk, als ik me niet vergis. In de herfst keren de kuddes terug naar de valleien. Ze gaan van hun zomerweiden naar hun winterweiden, bij de stal, en in dit geval gaat dat via de departementale weg

Hij houdt het allemaal goed in de gaten, wij kunnen op onze twee oren slapen 😍 Het is de eerste keer dat ik cosmos zaai, maar die bloem is er volgend jaar zeker weer bij. Makkelijk, talrijk, mooi, bloeit laat en lang, droogt prachtig, bewaart lang in een boeket, kortom: de perfecte bloem 🌸 Ik krijg er de kriebels van dat Boef het liefst vlakbij de rand van die hoge muur gaat staan, maar eens een berghond, altijd een berghond, zeker? Hupla, daarmee is het herfst. Het geel-zw

Boef wist niet goed waar hij het had. Een poedelpup in huis! Hij snuffelde voorzichtig aan het kleine diertje. Toen het hem speels besprong, schrok hij zich een hoedje 😂 Zo’n koddig kereltje zag hij nooit eerder. We waren weer een poosje in de stad, en dat betekent dat er al eens aardige hondjes op bezoek komen. Zoals dit kleine aapje, de jongste telg van Joke. Ik zeg aapje, en dat is niet alleen maar schattig bedoeld. Zijn baasje Joke runt  @aapvzw  - ik heb al eens over he

Die pootjes op mij wil zeggen: ik wil dat je opstaat, beweegt, in actie schiet. Doet hij ‘s ochtends ook, zijn pootjes over mij komen leggen, als hij vindt dat ik weer eens te lang in bed blijf liggen. Met andere woorden: elke dag, vanaf 1 seconde na half acht. Het blijft me fascineren hoe ze communiceren zonder te praten. Soms zegt hij hetzelfde door me lang aan te staren: kom op, actie! Of hij gaat naar een snoeppotje zitten kijken, da’s een makkelijke. Herkennen jullie dat

Ik bleef op school telkens als laatste over als er teams werden gekozen in de sportles. ‘Sluit maar ergens aan, Wuyts.’ Meester Jan, de turnleraar, had geen hoge pet van mij op. ‘Straks schiet je wortel!’ riep hij tijdens een voetbalmatch, toen ik de bal weer eens gemist had. Zeg 'coopertest’ en ik voel nog altijd een steek in mijn milt. Voor de rest vond ik het best oké op school, maar ‘lichamelijke opvoeding’ hadden ze voor mij part ‘lichamelijke afschrikking’ kunnen noemen

Dit is het idyllische beeld. Van de schok was ik vergeten dat ik luttele seconden eerder deze foto had gemaakt. Dit was de werkelijkheid. Net toen ik mijn gsm terug in mijn zak had gestopt, en bedacht hoezeer ik uitkeek naar het ontdekken van de schatten op de rommelmarkt in het verschiet, moet hij ze in het vizier hebben gekregen. Normaal fixeert hij, gaat hij trillen en kan ik hem tijdig inhalen. Deze keer niet. Ik zeg ‘ze’ maar ik kan alleen maar vermoeden dat het

Eigenlijk hadden we hem curieuzeneuzemosterdhond moeten noemen, maar dat zou misschien wat onhandig zijn. Zo nieuwsgierig dat geen nis van het fort onverkend mag blijven. Ik schrik me een hoedje wanneer hij zonder verpinken een muur opspringt - ik heb geen idee wat er aan de andere kant is: een afgrond, een gapend gat, een kerker. Een kat, godbeware. Boef weet het ook niet, maar dat trekt hij zich niet aan. Altijd als eerste de trap af, het poortje door, het hoekje om: hij zo

Vroeg opgestaan om de hitte voor te zijn. Twee uur gewandeld in de ochtendkoelte. Er is er eentje heel blij met de zomerroutine, kijk 😍 Een van de voordelen van vroeg gaan wandelen bij deze hoge temperaturen, is dat we het stadje dan zien voor er iemand wakker is. We ontdekten dat, lang voor het openingsuur, de zwaluwen genieten van de verkoeling van het openbare zwembad. Het was een bijzonder waterballet waar ze in Parijs een puntje aan kunnen zuigen. Boef vond ook nog een

Gisteren was Marnix jarig. Hier waren we op terugweg van de verjaardagslunch die, zoals je ziet, uitstekend is bevallen. Boef heeft een goede vriendin in het restaurantje, de dochter des huizes. Ze is net zo dol op hem als wij. Ze is twaalf, schat ik, en zit dan een uur naast hem op de grond, en stopt hem af en toe een snoepje of een stukje brood toe dat we haar geven. Ze moedigt hem aan bij het vliegen vangen. En als hij het toelaat, streelt ze hem een uur aan een stuk, maar