Lieve vrienden, beste wensen! Ons kortjakje is net op tijd helemaal genezen voor de feestdagen. Deze middag staat een kerstwandeling op de planning waar zijn vriendin Ruby ook aanwezig zal zijn, dus de sterren staan goed. Hij vindt haar erg leuk, ook al heeft zij vorige keer zijn kauwstok gestolen. Het is Kerstmis, de tijd van delen, vergeven en vergeten – laten we dát vooral niet vergeten. De afgelopen dagen waaide het zo hard dat we zelf bijna de lucht in gingen. Gisteren i

Nog gauw voor de drukte van de kerstvakantie, zakten we af naar de kust. In boekten we een hotelletje aan een mooie baai die we helemaal voor onszelf hadden. Er hing een groot verbodsbord: honden niet toegelaten. ‘Officieel mogen honden niet op het strand’, zei de aardige dame van het hotel. ‘Maar zolang u niemand stoort…’ Aangezien er niemand in de buurt was, konden we ook niemand storen, dus namen we Boef mee tot aan de zee. Zodra zijn pootjes het zand raken, begint hij alt

Boef probeerde de snode indringer nog te betrappen, maar hij was te laat. Vervolgens ging hij er met de chocoladen klaas vandoor, die we op het nippertje uit zijn muil wisten te redden 🫣 Na het lossen van de goedheiligman kreeg hij het snoepgoed dat wél voor hem was bestemd. Want naar het schijnt is hij braaf geweest dit jaar! Precies vijf jaar geleden liepen we Boef tegen het lijf in de Spaanse bergen. Dat hebben we gepast gevierd deze maand. 🐾🏡 In 2025 verschijnt Boef. T

Daar stond onze nieuwe vriend weer aan de poort. Echt spelen doen ze niet, Boef en Duke. Daarvoor verschillen ze te zeer van formaat - er wordt aanstalten gemaakt, maar voor Duke met zijn ogen heeft geknipperd is onze raket al naar beneden gevlogen. Ze zijn natuurlijk ook geen pups of pubers meer, maar flinke volwassenen, die doen wat volwassenen het liefst doen: samen rondhangen. Hanging out with friends. Boef kuiert dan wat rond door de tuin - eet hier wat gras, kauwt daar

Tijdens onze wandelingen waren we hem al eens tegengekomen, en gisteren besliste Duke om een eindje met ons mee te lopen. Hij is nieuw in de quartier, en de boys hadden een match, dat had ik al gezien. Duke, ik denk dat hij een flinke labrador is, snuffelde beleefd en nieuwsgierig rond in de tuin. Ter kennismaking hielden de jongens een plasrondje. Helaas tegen de frambozenstruik, maar dat zien we door de vingers. Sommigen zeggen dat het over overtroeven gaat, markeren om te

Het is niet altijd makkelijk om ze te geven wat ze nodig hebben. Soms ben ik moe, is het te koud, heb ik geen zin of nog te veel andere dingen te doen. Maar dan bedenk ik: Boef kan helemaal niet zelf kiezen wanneer hij gaat wandelen, en dat is het liefste wat hij doet. Hij rekent op mij, en dus trek ik mijn wandelschoenen aan en dan gaan we op pad. En dan is het altijd plezant. Of toch meestal 😼 Nu hij zes is hoeven we geen 12 kilometer meer af te leggen, maar we zijn nog st

Boodschap van algemeen onbelang. Boef vindt er helemaal niks van. Van Trump. Want je kan er helemaal niks aan doen. En er zijn zo veel dingen waar je wel iets aan kan doen. Bijvoorbeeld: 1 euro geven aan je favoriete goede doel. Of 10 euro, of 100 euro, als je echt heel boos/verdrietig/moordlustig bent over de dingen in de wereld. Pak dat gevoel vast en doe er iets nuttig mee. Ik zeg maar wat: stort aan de overstroomde mensen en dieren achter de hoek, stort voor de dappere me

Zeg nooit zo maar koeien op de weg tegen de démontagnée. Op de weg naar de supermarkt zijn we al een en ander tegengekomen, van vossen over arenden tot wilde berggeitjes, maar het was de eerste keer dat we verzeilden in een troupeau des vaches, van die knappe koetjes van het Aubrac-merk, als ik me niet vergis. In de herfst keren de kuddes terug naar de valleien. Ze gaan van hun zomerweiden naar hun winterweiden, bij de stal, en in dit geval gaat dat via de departementale weg

Hij houdt het allemaal goed in de gaten, wij kunnen op onze twee oren slapen 😍 Het is de eerste keer dat ik cosmos zaai, maar die bloem is er volgend jaar zeker weer bij. Makkelijk, talrijk, mooi, bloeit laat en lang, droogt prachtig, bewaart lang in een boeket, kortom: de perfecte bloem 🌸 Ik krijg er de kriebels van dat Boef het liefst vlakbij de rand van die hoge muur gaat staan, maar eens een berghond, altijd een berghond, zeker? Hupla, daarmee is het herfst. Het geel-zw

Boef wist niet goed waar hij het had. Een poedelpup in huis! Hij snuffelde voorzichtig aan het kleine diertje. Toen het hem speels besprong, schrok hij zich een hoedje 😂 Zo’n koddig kereltje zag hij nooit eerder. We waren weer een poosje in de stad, en dat betekent dat er al eens aardige hondjes op bezoek komen. Zoals dit kleine aapje, de jongste telg van Joke. Ik zeg aapje, en dat is niet alleen maar schattig bedoeld. Zijn baasje Joke runt  @aapvzw  - ik heb al eens over he

Boefs BFF Flappy was op bezoek 😍 Wat zie ik dat spel toch graag! Ze hebben dezelfde pittige stijl. Bitey-face-fanaten. Af en toe klapperen de gebitten tegen elkaar, mijn tanden doen pijn als ik het hoor. Boef riskeert het op haar rug te klimmen, maar ze zwiert hem er fluks af. Zelfs na een jaar herkenden ze elkaar meteen. We gingen samen wandelen en op café. Elkeen kreeg een kauwstok. Boef liet hem links liggen, tot Flaps na het verorberen van de hare interesse kreeg. Dan we

Die pootjes op mij wil zeggen: ik wil dat je opstaat, beweegt, in actie schiet. Doet hij ‘s ochtends ook, zijn pootjes over mij komen leggen, als hij vindt dat ik weer eens te lang in bed blijf liggen. Met andere woorden: elke dag, vanaf 1 seconde na half acht. Het blijft me fascineren hoe ze communiceren zonder te praten. Soms zegt hij hetzelfde door me lang aan te staren: kom op, actie! Of hij gaat naar een snoeppotje zitten kijken, da’s een makkelijke. Herkennen jullie dat

Ik bleef op school telkens als laatste over als er teams werden gekozen in de sportles. ‘Sluit maar ergens aan, Wuyts.’ Meester Jan, de turnleraar, had geen hoge pet van mij op. ‘Straks schiet je wortel!’ riep hij tijdens een voetbalmatch, toen ik de bal weer eens gemist had. Zeg 'coopertest’ en ik voel nog altijd een steek in mijn milt. Voor de rest vond ik het best oké op school, maar ‘lichamelijke opvoeding’ hadden ze voor mij part ‘lichamelijke afschrikking’ kunnen noemen